De wervelkolom heeft een centrale plaats in het bewegingsapparaat. Hij bestaat uit 7 nekwervels, 12 borstwervels, 5 lendenwervels en het heiligbeen. Tussen twee wervellichamen ligt telkens een tussenwervelschijf, en deze 23 schijven verhogen de elasticiteit en de bewegingsmogelijkheden van de wervelkolom. De wervels zijn verder onderling verbonden door de kleine facetgewrichten die aan de achterzijde als het ware dakpansgewijs over elkaar liggen. Deze zorgen ervoor dat enige beweging tussen de wervels onderling mogelijk is. De wervelbogen aan de achterzijde komen bijeen in het doornuitsteeksel. Deze bogen begrenzen aan de achterzijde het wervelkanaal waarin het ruggenmerg en verder naar beneden de bundel zenuwen ligt, die uit het ruggenmerg komt (de paardenstaart genoemd). Tussen twee bogen verlaten telkens links en rechts de zenuwen het wervelkanaal. Tussen de doornuitsteeksels bevindt zich een ligament. Tussen de bogen is een gele band (ligamentum flavum) uitgespannen. Rondom de wervellichamen bevindt zich tenslotte ook nog een ligament aan voor- en achterzijde, een ligament dat van boven naar beneden loopt en dat de wervels als het ware in een straf corset houdt.
Verouderingsverschijnselen zijn een normaal verschijnsel. De wervelkolom wordt minder elastisch en verliest aan volume en dus aan hoogte. Hierdoor kan de tussenwervelschijf (of eigenlijk het band dat erom heen) wat gaan uitpuilen, waardoor de ruimte in het wervelkanaal wat afneemt. Door het hoogteverlies gaat het gele band plooien. Verder kan een vergroting van de gewrichtsvlakjes van de facetgewrichten ontstaan (hypertrofie) en door deze oorzaken (alleen of in combinatie) kan het wervelkanaal ernstig vernauwd raken (stenose).
Op elk niveau van de wervelkolom vertakken zenuwwortels en verlaten de wervelkolom door kleine kanaaltjes, de tussenwervelschijf foramen of foraminal kanaal. Een foraminale stenose is een vernauwing van het kanaal. Vernauwingen van de zenuwwortels worden meestal veroorzakt door artritis, een hernia of ligament verdikkingen.
Het gevolg van deze compressie, ontsteking of letsel aan de zenuwwortel is een uitstralende pijn naar de benen. Deze uitstralende pijn langs de heupzenuw, billen, dij, kuit en voeten, ervaart men als scherp, dof, schrijnend, bonkend of brandend. Deze continue pijn is onafhankelijk van houding of bewegen. Bij ernstige klachten is er krachtsverlies, verlies van evenwicht of verlies van reflexen en sensibiliteitsstoornissen;
Het is nu belangrijk om een oplossing te vinden door middel van pijnbestrijding, info verschaffen zodat ze weet wat ze verwachten (de prognose), alsmede vertrouwen in de begeleiding om angst en onzekerheid van de patiënt kunnen wegnemen en de pijn doen verminderen
Tita Rita 