De week is weer goed druk. Zelfs nog geen tijd gehad om ijs te maken en er staat lekkere verse melk in de ijskast. Voormiddag naar Geel want Eric heeft afspraak bij de revalidatie. In de namiddag zou ik mijn les nog wat voorbereiden, huiswerk maken, maar eerst ijs maken. Eric gaat boven nog wat trainen en al vlug is het tijd om de fritjes te gaan bakken. Ik moet hem nog even helpen met aankleden en ik zit me weeral op te jagen. Da’s nergens voor nodig want daar krijg ik alleen maar slechte zinnen van.
Uiteindelijk ben ik nog ni de laatste in de les..Nee hoor, hoe later op den avond, hoe schoner volk en da was Emma 🙂 Rosette is ook terug en ik vraag natuurlijk direct naar haar kleinkindje Pauline. Ze vertelt me heel trots dat ze kan lopen…
Maar de les begint en ’t is dus opletten nu. We herhalen de Imperfecto (de ABBA-tijd) en de vertaling van zijn. Dit doen we aan de hand van ons huiswerk. wat een moeilijke oefening bleek waarin we een goed, fantastisch foutje maakte: de vertaling van hebben, bezitten is “tener” en niet “haber” want dat gebruiken we alleen voor samengestelde tijden (para los tiempos compuestos). Via de beamer wordt alles netjes op het bord geprojecteerd zodat we kunnen corrigeren maar haar “James Bond Taaltje” is voor ons onbegrijpbaar: oeps vingers fout op het toestenbord. Nog even wat vragen stellen aan de klasgenoten van welke activiteiten ze in welke kamer doen en als we aan Kim vragen: “dondé planchas” antwoordt hij met “no me plancho” waarop Lieve “es triste” 🙂 We zijn wel bijna een heel uur bezig met de verbetering: het langste huiswerk ooit voor ons.
Daarna werken we verder in groepjes: vertellen over verhuizen, huren of kopen van een huis, welke buurt je woont en over de indeling van het huis met veel nieuwe woordenschat met oefeningen.
Tussen de pauze maak ik kennis Lieve en Carin. Ze zijn er vandaag voor de eerste keer. Carin leerde Lieve kennen tijdens de D-cursus 26 jaar geleden; ze carpoolden samen.
Emma gaat vroeger door want ze gaat naar de bijeenkomst van “groene energie” maar ze heeft haar spullen weer vergeten. Dan vertelt Lieve dat ze ooit haar pennezak es kwijtgeraakte en haar belde met de vraag: is mijne pennezak en tu casa? Nee, zei Lieve, ni gezien waarop ze dan antwoordde: ah.. dan ligt hij toch nog in mijn bed, zegt Emma dan vrolijk. Ja, van Emma moet ge van niks verschieten. Dat hebben we wel gezien in Madrid verleden jaar waar ze o.a. op een geparkeerde brommer reed, op een sokkel van een standbeeld kroop, een opsteekspeld in haar oren liet steken…
Lieve gaat alles nog doormailen en ook het huiswerk. Dus hopelijk vind ik wa meer tijd deze week om alles bij te houden want dat is mijn goed voornemen voor dit schooljaar.
http://cvokempenlievespaansdonderdagavond.blogspot.be/2012/09/semana-2.html
Tita Rita 